سلام ای شکوهمند / سلام ای ستیغ صبح خیز سربلند *

سلام ای شکوهمند  / سلام ای ستیغ صبح خیز سربلند *

“دماوند” کوهی ست که هیچگاه صعود به آن رنگ و بوی کهنه گی به خود نخواهد گرفت . از ابتدای تاسیس گروه ، امسال نهمین دفعه ای است که قصد داریم به بلندترین نقطه چین خوردگی زمین در فلات ایران برویم . آخرین دفعه ای که از جبهه غربی به دماوند رفتیم تابستان ۸۵ بود و امسال پس از ۷ سال می خواهیم با خوابیدن در کنار پناهگاه زیبای سیمرغ و

عبور از سنگلاخهای پر شیب منتهی به دهانه آتشفشانی قله در این مسیر ، در کنار سنگ یادبود قله ، سرود زیبای “آری آری زندگی زیباست ” سر دهیم . بی شک حضور در تک تک برنامه ها در طول سال برای ما خاطرات گرانبهایی به همراه دارد . اما خاطرات بجا مانده از صعودهای دماوند در سالهای گذشته جزو ماندگارترینشان به شمار می روند . از یاد بردنی نیست حضور دلگرم کننده زنده یادان علی یزدان پرست و تیمور پژوم در صعود مسیر طولانی شمال شرقی از “گزنک” و تدارکات مثال زدنی آن که زحمتش با زنده یاد حمید پوراسماعیل بود و یا صعود مفرح و شاد جبهه جنوبی با سرپرستی کارآمد سیروس حیاتی و همچنین مقاومت مثال زدنی آقای شفیعی و دیگران برای صعود از همین جبهه غربی یا منوچهر خوشبین از جبهه جنوبی و علی آشوری از جبهه شمالی تا قله و اشک های شوق مان بعد از هر بار رسیدن به قله مغرورش و گرامیداشت یاد همه رفقای از دست رفته و ده ها و شاید صدها خاطرات ریز و درشت دیگر .

بر طبق آنچیزی که در معروفترین منشور جهانی ما کوهنوردمان آمده است : توانایی ، انگیزه و تجهیزات سه عامل تعیین کننده در موفقیت یک کوهنورد به شمار می رود ودراین میان با اجازه همه می خواهم عامل مهم و تاثیر گذار “نظم” را با توجه به ویژگیهای تعریف شده حرکت گروهی ما به آن اضافه کنم . فاکتوری که نقش مهمی در طول سالهای گذشته برای موفقیت مان در صعودها ایفاء نموده است.

همچنین اجرا و قبول نمودن توصیه های سرپرست در صعود از وظایف تعرف شده ماست . پر واضح است که سرپرست یا سایر مسوولین مشخص در یک صعود ممکن است دچار لغزشها و یا اشتباهاتی شوند که مطمئنن محل و زمان برخورد با آن لغزشهای احتمالی در میان برنامه نیست . البته نقش هیات اجرایی هر صعود در پیشگیری از “اتفاقات ناگوار” و “تاثیر گذار” در برنامه به خوبی در اساس نامه گروه مشخص شده است و در این میان از یاد نبریم گفته کوهنورد فقید و نامی جهان ، “آناتولی بوکریف” که : “سخت ترین مسئله در کوه نوردی گرفتن تصمیم درست در شرایط دشوار است ” ! .

جلسات پایانی ، حضور در جلسه بررسی آن برنامه و ارایه نظر بصورت کتبی و غیره از راههای مختلف برخورد با این گونه موارد به شمار می رود . تنها در فضایی آرام، در جلسات و با بحث و بررسی مفصل با حفظ احترام به نظر مخالف اما با ارایه استدلال خود ، موفق به جمع بندی درست و معقولی از یک صعود و وظایف تعریف شده عوامل پیش برنده یک برنامه خواهیم شد .

به هر صورت دوستان عزیز ، دماوند و صعود به آن به مانند هر برنامه ای دیگر ویژگیهای خود را دارد . به قول فوتبالی ها این “بازی” هم به مانند سایر بازی ها “سه امتیازی” است . فقط باید شرایط این کوه یا بازی را مثل بقیه کوهها و “بازی ها” در نظر بگیریم ودر میان برنامه به قولی : با حساب و کتاب بخوریم یا نخوریم ، با حساب و کتاب راه برویم یا نرویم ، با حساب و کتاب بخوابیم یا نخوابیم ، با حساب و کتاب بپوشیم یا نپوشیم ، با حساب و کتاب شوخی بکنیم یا نکنیم و در نهایت با حساب و کتاب نفس بکشیم یا نکشیم ! .

“به امید موفقیت روز افزون همه همنوردان عزیز”

مسعود سلیم پور – مرداد ۹۲

*عنوان نوشته برگرفته از شعر “با دماوند خاموش” اثر شاعر بزرگ زنده یاد “سیاوش کسرایی” است .