صدا و یادت می ماند حمید عزیز

اول مرداد سال ۷۸ بود که باید طبق تقویم گروه به قله سماموس می رفتیم . مبدا آن صعود تقریبن از جلگه گیلان یعنی روستای “سیاهکل رود” کلاچای بود . درصبح یک روز بسیار گرم و شرجی با کوله هایی سنگین، کوهنوردی خود را از روستا شروع کردیم . بعد از خوردن صبحانه ای خوب که زحمت تهیه اش بر عهده زنده یاد حمید پور اسماعیل مسئول تدارکات و مالی گروه در آن سال بود ، به راه افتادیم . مناطق “چاشت خور لات” ، ” چشمه پرابن ” و بقیه را پشت سر گذاشتیم و تا غروب آن روز ۲۸۰۰ متر ارتفاع گرفتیم و به روستای زیبای “جواهر دشت ” در دامنه شمالی “سماموس” رسیدیم . پس از بررسی و مشورت با بومی های منطقه ، تصمیم گرفتیم شب را در مسجد کوچک روستا به صبح رسانیم . آن شب “حمید آقا” سنگ تمام گذاشت و برایمان با صدای بلند و زیبایش از نوحه “حاجیان مکه روند ” تا ترانه حلیمه جان و رعنا خواند . صبح هم گروه ما در دو تیم اصلی “مسیر رودخانه” و فنی “گرده” پس از ۶ ساعت به “چکاد” سماموس رسید .

سماموس سال ۷۸ فراموش شدنی نیست ، همانگونه که صدا و مهربانیهای زنده یاد “حمید پور اسماعیل” هرگز فراموش نمی شود.

باقی بقایتان