گروه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت از آن رو پاک بازان را صفاها با می لعل است
که غیر از راستی نقشی در این جوهر نمی گیرد
(حافظ)
با عرض سلام و ارادت خدمت اعضا و همنوردان عزیز
ابتدا پوزش ما را بدلیل تاخیر تقریبن یک ماهه در ارایه یک ارزیابی از برنامه لارنه (سالروز تاسیس گروه) پذیرا باشید و همه ی تقصیر در این تاخیر را به حساب دبیر گروه واریز نمایید چرا که جلسه بررسی و ارزیابی از برنامه فوق درست ۴۸ ساعت پس از اجرای آن انجام شده بود .
همانگونه که از تقویم سه ماهه اول سال جاری نمایان است ، برنامه های پیش از صعود شاخص این فصل ، یعنی دنا (قاش مستان) آن گونه که باید زمینه را برای آمادگی جسمی همنوردان فراهم نمی نمود و بر این اساس در تدوین برنامه سالروز تاسیس گروه ، قصد اجرای یک برنامه کوه پیمایی را داشتیم تا شاید توانسته باشیم ، قدری خلا یک صعود خوب را تا پیش از اجرای برنامه دنا فراهم نماییم ، لذا قله سرک با ارتفاع تقریبی ۱۳۰۰ متر با شیب خوب برای کوهپیمایی همنوردان و منطقه چشمه گازکول هم برای مهمانان و سایر همنوردانی که در آنروز قصد کوهنوردی نداشتند ، در نظر گرفته شد . چند روز قبل از اجرای برنامه ،مسوول فنی گروه آقای آرش قدیمی به همراه یک عضو دیگر هیات مسئولین برای سرکشی و بازبینی از جاده و چشمه منطقه به آنجا رفتند و متاسفانه متوجه شدند جاده منتهی به گاز کول بر اثر جریان آب ، قابل استفاده نمی باشدو در نتیجه ما باید یا از حضور مهمانان و تعدادی از همنوردان خود در آن روز صرف نظر می کردیم و یا یک برنامه دیگر برای اجرا تعریف می نمودیم . بالاخره با مشورت سایر اعضای هیات مسوولین به نوعی به جستجوی نظری و عملی برنامه جدید پرداختند و در نهایت منطقه لارنه در جبهه غربی کوه درفک برای صعود انتخاب شد و محل اجرای برنامه های فرهنگی مخصوص آن روز و دیدن مهمانان و سایر همنوردان گروه نیز “وادوله” در نزدیکی روستای شیر کوه تعیین گردید .
با ۷۵ ثبت نامی برای صعود به لارنه و همچنین حدود ۵۰ نفر هم برای “وادوله شیرکوه” به استقبال برنامه رفتیم . صبح صعود در ساعت ۵ صبح ۶۸ نفر آمدند و با نظم خوبی پس از رسیدن به روستای زیبای شیرکوه ، از میان آن گذشتیم . بدلیل عدم حضور مسوول فنی گروه در لارنه ، آقای میلاد کاظمی پور با تبحر خاصی به ارایه زمانبندی و نحوه اجرای صعود در کنار چشمه بتونی بالای روستا پرداخت . صبحانه را بعد از نیم ساعت حرکت در فضای شادی در میان جنگل خوردیم . سپس آوازخوانان در حالی که در نزدیکی منطقه لارنه بعضی ها نزدیک بود از خوردن توت های خوشمزه آنجا دچار دل پیچه گی های مسئله داری شوند، به دشت زیبای لارنه رسیدیم که در سالهای اخیر با احداث یک جاده زشت درآن ، قدری از زیباییهایش کاسته شده است .
باری ، با خواندن سرود قله و شنیدن یک برنامه فرهنگی که توسط کمیته روابط عمومی گروه تهیه شده بود و حمید آقای یگانه دوست آن را اجرا کرد ، اقدام به گرفتن چند عکس نمودیم و با قدری استراحت به طرف پایین رهسپار شدیم. ساعت که از ۱۴ بعدازظهر گذشت ، کم کم بعد از سر و صدای بعضی از معده ها بر اثر گرسنگی ، ابرو و زبان بعضی از همنوردان عزیزمان نیز به کار افتاد و لب به شکایت گشودند که چرا ناهار دیر شده است . حق هم داشتند . شاید به خوبی توسط میزبانان خود با روش این برنامه آشنا نشده بودند . در اواخر راه و نزدیک به روستای شیرکوه فاصله افراد گروه از هم قدری غیر عادی بود و بالاخره در ساعت ۴۵/۱۴ به وادوله رسیدیم . مهمانان و تعدادی از اعضای قدیمی و جدید گروه در آنجا به انتظار تیم صعود بودند و بعضی هم به استقبال آنها آمدند . صحنه جالبی بود جمعیتی بالغ بر ۱۲۰ نفر با حضور خود در چهاردهمین سالروز تاسیس گروه ، تجدید خاطره نمودند و یاد همه عزیزان غایب در برنامه را نیز گرامی داشتند. در گوشه ای از محل نمایشگاه عکسی برپا بود. پس از خوردن ناهار و استراحتی چند ، برنامه های فرهنگی مخصوص آن روز پیگیری شد که شادترین شان بازیهای دسته جمعی بود که با شور وشوق بالایی برگزار شد . همچنین یک پاسخ نامه به سئوالات مطرح شده کمیته فنی که از طرف ۷ نفر از بچه های کوچصفهان داده شد ،در نوع خود جالب و قدری عجیب بود و موجب شادی همه گردید .
جلسه پایانی هم حال و هوای خاص خودش را که متاثر از آن روز بود ، داشت . عکسهای یادگاری ، دردلهای دوستانه بعضی از همنوردان قدیمی قدری جلسه را تحت تاثیر خود قرار داده بود . دیر رسیدن به محل ناهار و فاصله افراد در اواخر راه از مسایلی بود که درآنجا مطرح شد و به نظر ما درست هم بود . باقی مسایل هم تعریف و تمجید متداول بود .
به هر صورت ما در حالی به استقبال آغاز پانزدهمین سال فعالیت گروه رفتیم ، که با حضور پر شور و دلگرم کننده جوانان در برنامه ها مواجهیم و امیدواریم قادر باشیم اصول و معیارهای واقعی تعریف شده در ورزش انسان محور کوهنوردی را به این قشر مشتاق و با انگیزه ، معرفی نماییم تا بتوانیم گام هایی در حد توان خود در رشد و اشاعه آن برداریم .
البته معتقدیم هنوز با معیارهای تعریف شده در اساسنامه خود در پیشبرد امور به صورت جمعی و شورایی ، فاصله هایی داریم که مطمئنن این فاصله با زیر نظر قرار دادن امور ، پیگیری و کوشش اعضا و همنوردان و مشارکت شان در کارها ، به تدریج کمتر و کمتر خواهد شد .
“با آرزوی سلامتی و شادکامی “
گروه کوهنوردی تیلار رشت – خرداد ۹۱