گروه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت 
در نظرسنجی که در بهار ۲۰۱۸ توسط جنبش مردمی SafeOutside صورت گرفت (که هدف آن مبارزه با آزار و اذیت جنسی و تجاوز جنسی در جوامع کوهنوردی و خارج از خانه است) بیش از ۵۰۰۰ نفر شرکت کردند. در این نظرسنجی ۳۱.۲ درصد گفتند که نوعی از آزار جنسی یا تجاوز را در یک محیط کوهنوردی تجربه کرده‌اند.
این نظرسنجی توسط گروهی از کوهنوردان رهبری شد، از جمله چارلی لیو که دانشمند آموزش دیده دانشگاه MIT و طراح عملیاتی است. او نزدیک به ۲۵ سال است که کوهنوردی می‌کند.
در سال ۲۰۱۸، لیو در مورد موارد متعدد آزار و اذیت و تجاوز جنسی در جامعه کوهنوردی مطلع شد؛ اما قربانیان به حدی می‌ترسیدند که نمی‌توانستند درباره تجربیات خود صحبت کنند.
او خود می‌گوید “از جمله آدم‌هایی بودم که می‌گفتم، مشکل چیه؟ شرایط همیشه به همین شکل بوده و شما باید سرسخت‌تر باشید و یاد بگیرید که حد و مرز تعیین کنید؛ اما گوش کردن به این داستان‌ها، شنیدن این دردها و ترس‌ها زنگ خطری برای من بود. به همین جهت شروع کردم به درک این مسئله که چرا آزار و تجاوز جنسی مسئله مهمی است؛ اما مردم بسیار می‌ترسند و احساس شرم می‌کنند که درباره آن صحبت کنند. من فهمیدم که اگر کاری انجام ندهیم، نسل بعدی در تجربیات مشابهی زندگی خواهند کرد و این اتفاق خوبی نخواهد بود.”
بر اساس این نظرسنجی ۴۷.۳ درصد از زنان و ۱۵.۶ درصد از مردان شکلی از آزار و اذیت جنسی را تجربه کرده‌اند. اگرچه زمانی که مستقیم از آن‌ها پرسیده شد که این آزار و اذیت جنسی بوده است یا خیر، تنها ۲۸.۳ درصد آن‌ها پاسخ مثبت دادند. ۴۲ زن، ۱۱ مرد و یک فرد که درباره جنسیت خود توضیحی نداد، گفتند که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند؛ اما از آن جایی‌که تقریبا از هر سه نفر تنها یک نفر گزارش تجربه تجاوز جنسی را می‌دهد، این ارقام تخمین دقیقی نیستند.
دکتر کالی رنیسون استاد دانشگاه کلرادو دنور که متخصص در زمینه سیاست وعدالت کیفری و پشتیبانی قربانیان است می‌گوید: “مسئله ما در این جا جنسیت نیست، بلکه خشونت است، خشونت هم برای مردان و هم برای زنان اتفاق می‌افتد. پس این صرفا مسئله زنان نیست که زنان نیازمند اصلاح آن باشند؛ این مسئله تمام مردم است و همه ما نیاز داریم که برای حل آن با هم همراه شویم. ”
لیو که رهبری #SafeOutside را بر عهده دارد و آغازگر این نظرسنجی است، می‌گوید: «هدف کلی این جنبش ایجاد مکانی امن برای مردم است تا بتوانند در مورد تجربیاتشان صحبت کنند. علاوه بر این مدیران حوزه صنعت و ورزش را تشویق کنند تا در رسیدگی به این مسائل مشارکت داشته باشند.»
در نظرسنجی #SafeOutside از میان کوهنوردان، زنان (۴۸.۳ درصد)، مردان (۴۹.۲ درصد) و کسانی که جنسیت خود را توضیح نداده‌اند (۲.۴ درصد) مشارکت داشتند که همه کوهنوردان و سنگ‌نوردانی حرفه ای بودند؛ اما رنیسون و لیو برای دسترسی به پاسخ افراد بیش‌تری در این نظرسنجی دایره تعریف کوهنوردی را بزرگ‌تر در نظر گرفته‌اند. رنیسون گفت که آن‌ها عمدا سوالات را به گونه‌ای طراحی کرده‌اند که کوهنوردان سابق نیز در نظرسنجی شرکت کنند. رنیسون می‌گفت: «گروهی از مردم هستند که کوهنوردان فعالی بودند و به خاطر تجربیاتی از این دست از آن خارج شده‌اند. شنیدن صدای آن‌ها مهم بود. به طور متوسط، شرکت کنندگان در نظرسنجی به مدت ۹.۴ سال به طور منظم کوهنوردی می‌کردند.»
رایج‌ترین انواع آزار و اذیت‌ها در نظرسنجی آزار و اذیت کلامی و لمس ناخواسته بود، اگر چه تجربه بیش از یک شکل از آزار در این نظرسنجی‌ها معمول بود. نزدیک به ۶۰ درصد از زنانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند و گزارش دادند، بیش از یک نوع از انواع این آزار و اذیت‌ها را تجربه کردند.
این نظرسنجی فضایی برای مشارکت کاربران مجازی نیز فراهم کرده تا نظرات خود را آزادانه درج کنند. ۹۹۸ نظر درج شده بیانگر تجربه کوهنوردان از آزار و اذیت و تجاوز جنسی در کوهستان بود. آن‌ها تجربیات خود را این گونه توصیف می‌کردند، برای مثال افراد بدون دعوت وارد چادر آن‌ها می‌شدند، تجربه لمس و بوسیدن ناخواسته را داشتند، یا در مواردی در خانه، در محل کار یا در ملاقات با دوستان کوهنورد خود مورد تعرض قرار می‌گرفتند. موارد تجاوز نیز شامل اقدام به تجاوز یا تجاوز جنسی در کمپ بوده است. کوهنوردانی که در برابر این آزار و اذیت‌ها مقاومت کرده‌اند، می‌گویند با تلافی فیزیکی مواجه شده‌اند. برخی دیگر گفته‌اند که روی صخره‌ها تعقیب شده‌اند. از میان پاسخ دهندگان اعضای سالن‌های ورزشی کوهنوردی گفته‌اند که در معرض پرسش‌های نامناسب و مبتذل جنسی قرار گرفته‌اند. همچنین تبعیض جنسی از جمله شرم‌انگاری چاقی زنان و نظرات پرخاش‌جویانه در شبکه‌های اجتماعی در پاسخ‌ها دیده شده بود.
در این نظرسنجی آمده است که در سراسر جهان کوهنوردی انواع آزار و اذیت جنسی و تجاوز اتفاق می‌افتد اما باشگاه‌های ورزشی مکانی کلیدی هستند. علاوه براین متعرضان طبق این نظرسنجی‌ها شامل کوهنوردان معروف یا ورزشکاران دارای اسپانسر، سفیران برندها، دوستان، آشنایان، همنوردان، اعضای باشگاه‌ها و گروه‌های کوهنوردی وافراد غریبه می‌شدند.
پس از تجربه آزار و تجاوز جنسی، ۴۵.۴ درصد از پاسخ دهندگان – و ۵۴.۵ درصد از زنان – گفتند که این حادثه نحوه صعود آن‌ها را تغییر داده است. برخی از قربانیان گزارش دادند که خود را منزوی کردند. پاسخ دهندگان گفتند که کمتر احتمال دارد با افرادی که از پیش آن‌ها را نمی‌شناختند در ورزشگاه یا سالن‌های سنگ‌نوری صحبت کنند. آن‌ها از رفتن به برنامه‌های کوهنوردی منصرف شدند. آسیب‌دیدگان به دلیل ترس از انتقام و همچنین به دلیل نگرانی از کم اهمیت جلوه داده شدن یا نادیده گرفته شدن، در صحبت کردن تردید دارند.
مدیر اجرایی این طرح، باک کمبر می‌گوید: ” این داده اطلاعاتی مهمی است که نشان می‌دهد آیا این نیمی از زنان هستند که یکصدا پاسخ دادند یا اتفاقی که نشان می‌دهد قطعه‌ای گمشده از فرهنگ کوهنوردی وجود دارد که مردم در آن احساس ناامنی می‌کنند یا مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. وقتی به معنای کوهنوردی فکر می‌کنم، به حفاظت، مهارت‌های فنی و ایمنی فکر می‌کنم؛ اما آیا می‌توانیم فراتر از این موضوع نیز از یکدیگر مراقبت کنیم؟ آیا می‌توانیم مطمئن شویم که همه کوهنوردان احساس امنیت می‌کنند و خود را از عضوی از جامعه کوهنوردی می‌بینند.”
کمیته فرهنگی گروه کوهنوردی تیلار رشت_ اسفند ۱۴۰۰
منبع:
https://www.rei.com/blog/climb/new-survey-finds-nearly-one-third-of-respondents-have-experienced-sexual-harassment-or-assault-while-climbing
