کوهنوردی : تجلی انسانیت

با عرض سلام و ارادت  خدمت همه اعضاء و همنوردان عزیز !

حال ­که ­در آغازسال هستیم و برنامه­ های گروه تا شش ماه آینده مشخص شده است بیاییم با تلفیق و شناخت سه عنصر مهم در ورزش کوهنوردی  یعنی انگیزه ، توانایی و امکانات که از اصول مدون و تعریف شده­ در منشور بین المللی کوهنوردان (تیرول) محسوب می­گردد به صورت هدفمند و آن­گونه که تاریخچه این ورزش چه در ایران و چه در جهان برایمان بازگو می کند، به­ آن بپردازیم . عناصر اصلی برشمرده در بالا با کمک مشخصه های دیگری از قبیل نظم ، انضباط ، صداقت و همیاری چگونه از ما انسان­های منفرد (در ابعاد ورزشی) کوهنوردانی می­سازد که به زندگی و امرار معاش نزدیکان ، اطرافیان و مردمان جامعه، حساس می شویم تا جایی که شادی ها و غم هایمان مشترک می شود. حقیقتن رمز و راز این نیروی عظیم گروهی و کار جمعی در چه مقوله هایی نهفته است ؟  این حقیقتی است که در ورزش کوهنوردی ،  اغلب اهالی آن صرفن بدنبال انجام یک حرکت ورزشی نیستند ، بلکه در آن و با آن زندگی کرده و شیرین ترین و جاودانه ترین خاطرات زندگی شان را می سازند . حال با این سئوال از خود ، که آیا نگاه ما ، حرکات و رفتارهایمان و اساسن فلسفه­ ما پس از شرکت در برنامه های کوهنوردی از اولین صعودهایمان در مقایسه با امروز تغییر نکرده است؟ بی شک همه­ ما در بدو ورود به این ورزش اجتماعی و انسان محور صاحب آن بینش و درکی که هم اکنون از آن بهره­ مندیم، نبوده ایم و همواره بوسیله این نیروی متعالی “حرکت جمعی” و “نظم پذیری”  راه تکامل رادرحد واندازه های خود پیش گرفته و به جلو خواهیم رفت . به عنوان نمونه ،  در مجمع فوق العاده­­ی گروهی رسمی در سال ۷۳ ساعت­ها برای بحث درباره­ی رفتارهای ناخوشایند و ناهنجار عناصر اصلی گروه یعنی هیات مسوولین آن زمان وقت صرف شد که کاملن طبیعی بود چرا که از همان سالـها ، کوهنوردی در شهر و دیارمان آبستن یک تغییر اساسی بوده و وارد فاز جدیدی شد و از ورزشی صرفن دوستانه و محفلی ، به صورت ورزشی اصولی و به قولی سیستماتیک و نظام مند تبدیل گشت . اکنون پس از دو دهه از آن ایام ، همان افراد با بهره گیری از تجارب قبلی و باور به “کار جمعی و منظم” ، خود به الگوهایی در این ورزش تبدیل گشته اند . منظورم از طرح مثال فوق ، پرهیز ازنگاه مطلق گرایانه به موجودی به نام “انسان” و تاکیدی بر این نکته است که اساسن هیچ کس ، کوهنورد به دنیا نیامده و بزرگان این ورزش هم در اوایل کوهنوردی شان و در زمان جوانی خود، تقریبن به مانند جوانان امروزی و همه بوده­ اند . ساده ­تر بگوییم جوانی می­کرده و صد البته در روزها و دفعات اول حتمن قسمت­هایی از مشخصه ­های متداول جامعه را با خود به کوهستان می آوردند که اگر غیر از این باشد عجیب است. اما قضیه­ فوق زحمات بسیاری راکه این افراد برای رشد و تعالی این ورزش در این دیار کشیده­ اند، انکار نمی­کند که از این میان می­توان به مجامع عمومی ۱۰-۱۲ ساعته در بعضی گروه­ها در طی این سالها برای بررسی جزئیات رفتاری تک تک خود در کوه و پالایش آن به نیروی بزرگ “خرد جمعی” و “رای جمعی”  و همچنین به اساسنامه­ ها و آیین نامه هایشان اشاره کرد که مفصلـتر از منشورها و آیین نامه های بسیاری از نهادهای عریض و طویل است .

مسئله مهم دیگری که می­بایست امروزه به آن توجه کنیم  احترام به اصول و موارد مندرج در اساسنامه­ی گروه است به خصوص در مباحثی از قبیل مقدمه، قواید کوهنوردی ، شرایط عضویت ، حقوق اعضا ، مقررات انضباطی و آیین نامه­ی گروه که به طور کلی سیاست و اهداف اصلی این ورزش را از منظر ما توصیف کرده است. اصول و قوایدی که یک شبه به یک یا دو نفر الهام نشده بلکه محصول ساعت­ها ، روزها  و ماه­ها بحث و جدل و تبادل تجربه همراه با  کار و عمل اجتماعی تعداد قابل توجهی از اعضا و همنوردان است.

حال بیش از هر زمان دیگر به عنوان یک کوهنورد ، با چنین تاریخچه­ ای ،  وظیفه­ی مامهم­تر و خطیرتر می گردد.   مثلن اعضای هیات مسوولین که باید با تلاش و کوشش بیش از پیش با نگاه مداوم به اساسنامه و پرهیز از برداشت­های سلیقه­ای و با اتکا به “رای جمعی” ، هر سه عنصر اصلی منشورکوهنوردی را در حد توان به کار برند و به رشد آن در بدنه­ی اصلی گروه و در میان سایر اعضا ومهمانان اهتمام ورزند زیرا هیات مسوولین و بازرس گروه با علم به اهمیت نقش خود در روز مجمع داوطلب قبول پست مذکور شده­ و رای مجمع را برای انجام وظایف مربوطه به مدت یکسال کسب نموده­اند. البته پرواضح است که این مهم بدون همراهی و کمک سایر اعضاء و دوستان امکان­پذیر نیست چرا که در هر سیستم جمعی نظارت ومشارکت اعضا و همراهان آن ضامن نیل به اهداف از پیش تعیین شده می­باشد.  در این خصوص همنوردان گروه که تیلار و اساسن ورزش کوهنوردی را با هدف و منظور خاصی انتخاب کرده ­اند می­توانند با توجه به اساسنامه و حضور در برنامه­ ها و مشارکت فعالانه در پیشبرد آن­ها،  گروه را در جهت رشد و ارتقای ارزش­های فردی و اجتماعی آن به بهترین نحو یاری دهند.

امید که سال آتی فعالیت گروه برگ موفق دیگری را در دفتر خاطرات و فعالیت آن ورق زند.

با آرزوی موفقیت
گروه کوهنوردی تیلار رشت – فروردین ۹۱