گزارش صعود به بشکافته سنگ – منطقه دیلمان

روز هفدهم فروردین ماه بود که ساعت ۶:۲۵ دقیقه صبح به سمت منطقه دیلمان حرکت کردیم.۱۴۶ نفر در درون هشت مینیبوس جای گرفته بودند که حتی یکی از مینیبوس ها به دلیل فراوانی جا قرار بر این شد که کنار گذاشته شود. دو ساعت و خرده ای در میان پیچ و خم جاده و به راه اشتباه رفتن دو مینیبوس و منتظر ماندن بقیه مینیبوس ها برای آن ها و برنامه ریزی برای ترتیب مینیبوس ها در ادامه ی راه باقی مانده گذشت تا این که در آب وهوای ابری و مرطوب در ساعت تقریبا ۹:۱۵ به روستای ملومه رسیدیم (ملومه در نقشه گوگل با همین اسم موجود است و می توان با مسیریابی از طریق نقشه گوگل به این روستا رسید) که محل آغازحرکت بود. هوا نه خیلی سرد بود نه گرم که مطلوب به نظر می رسید. سرویس های بهداشتی محدودی در کنار مسجد روستا وجود داشت ولی خوشبختانه در آن وقت مراجعه کنندگان زیادی نداشت.
پس از مکث نه چندان کوتاهی صحبت های مختصر سرپرست شروع شد که به نکات رعایت محیط زیست اشاره و جلودار و عقب دار برنامه را معرفی می کرد و درمورد وظیفه¬ی کوه یار ها نکاتی اشاره شد که برای افراد گروه نیاز بود که بدانند. سپس مسئول کمیته فنی توضیحاتی در مورد منطقه ارایه داد و این که چه نوع کارگاه هایی در خود بشکافته سنگ خواهیم داشت و درمورد خطرات احتمالی آن و فاصله گرفتن توضیحات مفیدی داد که البته بد نبود به معنی کارگاه اشاره¬ای می¬شد چون افرادی هستند که به اصطلاحات کوهنوردی و سنگ نوردی آشنایی ندارند حتی با اصطلاحات ساده مخصوصا در برنامه های عمومی. پس از صحبت های مسئول کمیته فنی بدون حرکات کششی و گرم کردن در ساعت ۹:۴۰ شروع به حرکت کردیم. مسیر حرکت از سمت راست مسجد با فلش مشخص شده است. فضای روستا تقریبا سرسبز و دارای اندکی خانه بود. هرچه که از روستا دورتر می¬شدیم از سبزی فضا کاسته می¬شد. تیم چای برای صرفه جویی در زمان سریع¬تر به سمت محل صبحانه حرکت کرد. محل صبحانه اینطور که به یاد دارم زیر درخت گردو بود و در ساعت ۱۰:۳۰ تقریبا تمامی افراد گروه به محل صبحانه رسیده بودند. زیر اندازهای گروه پهن می شدند و چای در حال آماده شدن بود. هشدار های زیادی درباره¬ی شبدر های فروانی که در اطرافمان بود داده شد که برروی آنها زیر انداز پهن نکنیم یا پا رویشان نگذاریم. حدودا ساعت ۱۱:۳۰ حرکت کردیم. زیرانداز ها جمع شد و آتش به صورت کامل به دلیل خطرات احتمالی خاموش گردید. مسیر پیش رو زیگزاگی و تقریبا مرطوب بود. فقط در روستای شروع حرکتمان آب داشتیم و در طول مسیر دیگر منابع آبی در پیش رو نداشتیم. ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه به بشکافته سنگ رسیدیم سنگ عظیمی با ارتفاع ۵۰ متر و طول ۱۰۰ متر که به دو نیم تقسیم شده بود و در بین دو نیمه اش مسیر نه چندان باریکی وجود داشت که قسمت های بیرونی درخت و سبزه زده ولی درونش خشک بود و در انتها بن بست بود. تعداد زیادی از افراد تمایل داشتند که جلوی دهنه¬ی بشکافته سنگ عکس بگیرند اما بعد قرار بر این شد که وسایل و زیرانداز ها را در محل ناهار که بین دو تپه قرار داشت قرار دهیم سپس به کار های دیگر بپردازیم. عده ای مشغول غذا خوردن شدند که بقیه تصمیم گرفتند نخست به گشت و گذار بروند.
دو کارگاه بر بالای یکی از دو نیمه سنگ ایجاد شد که یکی از کارگاه ها فرود حدود ۴۵ متری داشت که در ۳۰ متر انتهایی معلق بود و در انتها وارد شکاف می شد و دیگری که دارای شیب ۴۵ درجه و مخصوص آموزش به مبتدیان بود در جلوی دهنه¬ی شکاف به اتمام می¬رسید. چند مسیر رولکوبی شده نیز داخل شکاف وجود دارد که با توجه به زمان برنامه امکان فعالیت روی آنها وجود نداشت.

سپس چای گذاشته شد و شعر و آواز ها آغاز شد. هوا دیگر مه آلود و سرد گشته بود. سرویس بهداشتی کوچکی که به قد خیلی از افراد همخوانی نداشت در نزدیکی ما موجود و به ازای هر فرد مبلغ ۵۰۰ تومان دریافت می نمود. ابتدا پس از صرف غذا و استراحت به بازی مفرح و شاد (عمو زنجیر باف) پرداختیم و پس از آن سرود قله و عکس با پرده به اتمام رسید که چه خوب می¬شد اگر این عکس در دهنه¬ی شکاف گرفته می¬شد این گونه بشکافته سنگ و صعود ما به آن واضح تر می¬بود و بهتر بود به کسانی که پراکنده شده بودند اطلاع رسانی می¬شد. حدودا ساعت ۱۵ بود که به سمت روستای ملومه حرکت کردیم. در میان راه نزدیک به روستا در هوای همچنان مه آلود و زیبا به صورت سرپایی، جلسه ی پایانی اجرا شد و همنوردان نظرات و انتقاداتی مطرح داشتند برای مثال دو مینیبوسی که راه را به اشتباه در یکی از جاده ها رفته بودند و میتوانست هماهنگی بیشتری در مورد آنها صورت بگیرد. سرپرست در طول برنامه زمان و مکان مناسبی برای اجرای برنامه فرهنگی تشخیص نداد و ضمن قدردانی از زحمات کمیته فرهنگی اجرای این برنامه ها را به زمان دیگر موکول نمود. در طول راه با خنده و شوخی با دوستان به روستای ملومه رسیدیم ولی دیگر در آن وقت سرویس بهداشتی

Farzad, [18.04.18 12:31] های محدود کفاف افراد مراجعه کننده را نمی¬داد و وقت زیادی در آنجا هدر رفت. ساعت حدودا ۱۷:۳۰ دقیقه وارد مینیبوس ها شدیم و طبیعت را وداع گفتیم و به سمت شهر شلوغ حرکت کردیم.

کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار
بهروز سلیم پور