“اجرای برنامه های چند روزه”

(اجرای سرود قله در کنار دریاچه قله سبلان- تیر ماه ۱۳۹۰)

با سلام و درودهای فراوان –
همانگونه که همه ما می دانیم و از نحوه چیدمان و تنظیم برنامه ها در تقویم ورزشی گروه آگاهیم ، صعود های چند روزه که تقریبن اغلب آنها در مناطق مرتفع کوهستانی اجرا می شود  ، یکی از سه گونه یا مدل اصلی برنامه ها در تقویم گروه است که اهمیت آن در مقایسه با دو روش دیگر یعنی عمومی و تخصصی یکروزه ، نه تنها کمتر نیست ، چه بسا در تنظیم و اجرای آنها نیز بخصوص در فصول بهار و تابستان موثر است . حال ببینیم برای صعودهای چند روزه چه کارهایی انجام می شود ؟ و اساسن چه مقدماتی برای تنظیم و اجرای آنها در گروه و توسط کمیته های مختلف ، تدارک دیده می شود و در این میان نقش اعضاء و همنوردان محترم در کیفیت اجرای آنها چگونه است ؟ انجام برنامه های سنگین و مرتفع با کیفیت مطلوب ، همواره یکی از دغدغه های اصلی دست اندرکاران گروه از ابتدای تاسیس تاکنون بوده است و برای انجام این مهم انرژی و وقت زیادی صرف می گردد. به عبارت دیگر ، برای تنظیم و اجرای هر کدام از صعودها ، شاید ساعتها بحث و تبادل نظر صورت می گیرد که در این میان برنامه های چند روزه ، طبیعتن بحث ها و حاشیه های مربوط به خود را دارد و برای اجرای آنها زحمات زیادتری به نسبت دیگر صعودها کشیده می شود .
مثلن از منظر کمیته فنی ، آن برنامه یا صعود باید از قبل کاملن حلاجی شود تا متناسب با اولویت ها و مشخصات تعریف شده در گروه ، به هیات مسوولین و در نهایت به همه اعضاء و همنوردان پیشنهاد گردد . کمیته فوق باید در نظر بگیرد که صعودهای پیشنهادی اش با میزان توانایی گروه در اجرای آن در تضاد نباشد یعنی نه در سطحی پایین تر و نه در سطحی بسیار بالاتر و به روایتی ، ذهنی و غیر عملی نباشد. این کمیته اگر برنامه تعریف شده اش نو و جدید بود، باید از قبل برای شناسایی و اجرای آن طرح و برنامه داشته باشد ، تا انجام اصلی آن با کمترین درصد خطا باشد تا احیانن گروه در برنامه با خطراتی ازقبیل گم شدن و انحراف از مسیر و حوادثی دیگر روبرو نگردد. این شناسایی ها می بایست ، محل دقیق چشمه ها و میزان آب دهی آنها ، مکان اتراق های شبانه، تنظم زمان طی شده و انطباق آن با صعود اصلی و بسیاری موارد دیگر را تعیین نماید . یکی دیگر از کارهای کمیته فنی برای بالا بردن کیفیت برنامه ها و ارتقای توانایی افراد که خود افزایش ضریب ایمنی صعودها را به دنبال دارد ، راه اندازی برنامه آمادگی جسمانی در قالب ورزشهای هوازی (دو ومیدانی و . . . ) برای اعضا و همنوردان است .
کمیته های دیگر نیز هر کدام کارهایی برای اجرای یک صعود چند روزه و بلند دارند . به عنوان مثال کمیته آموزش امداد و نجات ، باید دقیقن به این نکته توجه کند که آیا افراد متقاضی شرکت کننده در برنامه دارای سلامت نسبی در انجام آن هستند ؟ همانطوریکه می دانیم صعودهای بلند ، بدلیل وجود فشار هوا و کمبود اکسیژن در ارتفاع بالا ، شرایط و آمادگی جسمی خاصی را طلب می کند و کوچکترین ناراحتی و نارسایی در بدن کوهنورد ، در ارتفاع بالا ممکن است چند برابر شده و موجب صدمات جبران ناپذیری برای فرد کوهنورد و حتی گروه شود .
بنابر این ، کمیته آموزش امداد و نجات گروه باید درجریان سلامتی و احیانن نارسایی های احتمالی جسمی افراد شرکت کننده در برنامه ها بوده و ضمن تهیه وسایل و امکانات مورد نیاز ، کوهنوردان را از خطرات احتمالی در صعودهای بلند آگاه سازد .
این موضوع در ارتباط تنگاتنگ با کار کمیته روابط عمومی گروه نیز است . چرا که کمیته اخیر باید براساس اساسنامه و نظر هیات مسوولین بتواند از افراد مستعد ، نام نویسی کند تا درصد خطا و بروز خطرات احتمالی در صعود ها را به حداقل ممکن برساند . اهمیت این مطلب یعنی حضور افراد واجد شرایط در برنامه ها به حدی است که هم در آیین نامه و هم در پایان تقویم ورزشی گروه ، ذکر شده که ثبت نام از مهمانان مستلزم معرفی مستقیم از طرف اعضاء می باشد.
از آنجایی که گروه ما ، هنوز جزو معدود گروههایی است که تدارکات غذایی در برنامه های چند روزه اش ، بصورت جمعی و مشترک تهیه می شود و اصلن کمیته ای برای این موضوع در گروه تعریف شده است ، در نتیجه برای این مقوله نیز باید دارای برنامه و اهداف خاصی باشد که برای دست یابی به آن اهداف انرژی زیادی صرف می شود . کمیته فوق با کمک هیات مسوولین مقدار و نوع تنقلات و وعده های غذایی اصلی در هر صعود بلند را متناسب با ارتفاع ، تعیین می کند . حال خود قضاوت کنیم که چه میزان کار و کوشش برای تهیه تمام مواد غذایی لازم در یک صعود ۲ یا ۳ روزه برای به طور مثال افرادی به تعداد ۲۰ نفر لازم است .

پر واضح است که اجرای برنامه ها به شیوه های بر شمرده دراین نوشته ، خواست و تمایل قلبی دست اندرکاران گروه بوده و اصلن روش اجرایی شان برای صعود ها چیزی جز آن نیست . چرا که اعتقادشان به مقوله کوهنوردی به عنوان ورزشی است که در آن ویژه گی های یک زندگی اجتماعی منظم و مدون بارها تمرین و اجرا می گردد که تمام عناصر تشکیل دهنده در پیش برد اهداف و دستاوردهایش موثر است و باید به مانند حلقه های یک زنجیر در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر باشند .
بدون تردید نظم و انضباط ، مهمترین ویژگی این حرکت اجتماعی گروهی است و بدون آن هیچ برنامه یا صعودی با کیفیت و کمیت مطلوب اجرا شدنی نیست .
بنابراین لازم است که ما اعضا و همنوردان گروه با به کارگیری موارد برشمرده در اساسنامه و آیین نامه از قبیل : انضباط در نام نویسی خود و مهمانان و با در نظر گرفتن مشخصه ها و ضرورت های تعریف شده در هر صعود و همچنین مشارکت مستمر در انجام کارهای مختلف برای یک برنامه بر اساس توانایی ها و ویژگی های خودمان ، گروه را در اجرای صعودها فعالانه یاری نماییم چرا که بدون همراهی و هم فکری اعضا و همنوردان، نیل به اهداف مان و اجرای صعودهای مطلوب و موفقیت آمیز امکان پذیر نمی باشد .

با آرزوی موفقیت های روز افزون / مسعود سلیم پور