گروه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت شبِ آغاز هجرت تو شبِ در خود شکستنم بود
شبِ بی‌رحم رفتن تو شبِ از پا نشستنم بود
شبِ بی تو شبِ بی من
شبِ دل‌مرده‌های تنها بود
شبِ رفتن شبِ مردن
شبِ دل کندن من از ما بود
درگذشت همنورد عزیزمان احمد آقا مهربان را به تمامی همنوردان و دوستان و خانواده آن عزیز از دست رفته تسلیت میگویم
مکان و زمان خاکسپاری توسط روابط عمومی گروه به زودی به شما اطلاع رسانی خواهد شد.
گروه کوهنوردی تیلار رشت
درود به شما،منظور عکسهای خانواده احمد اقاست من دانلود کرده بودم متاسفانه پاک شد،اگر دوباره باشه ممنون میشم،۰۹۱۱۳۳۱۰۹۴۰ شماره تماس ،محمود
درود به شما عکسهای برنامه یاد بود فردا مراسم در سایت درج شد و در حال حاضر در منو فرهنگی > گالری عکسها >گالری عکسهای جدید موجود است.
لطفا اگر امکان داره عکسهای مراسم یادبود رو بگذارید،،سپاس محمود پورقاسم
درود به تمام همنوردان پدرم
احمد پورقاسم دوست و همنورد شما و پدر ما بود،احمد پورقاسم در هر کوچه و خیابان یک یادگار گذاشته امروز به هر کجا که پا میزارم جز خوبی و خاطرات خوش از پدر نمیشنوم،این برای من که در این شهر در کنار خوبیهای پدر زندگی میکنم افتخار است،با سپاس از تمام دوستان پدرم که در تمام لحظات چه بیمارستان و تدفین و باقیه لحظات همراه ما بودند سپاسگزارم،از برگزاری مراسم یادبود و عکسهایی که تهیه و تدارک دیده شده بود،مسعود و بهروز عزیز و دیگر دوستان،پاینده و سرافراز باشید،،محمود پورقاسم
درصعود درفک همراه با دوستم بعنوان مهمان همراه گروه تیلار بودیم و برای اولین و متاسفانه آخرین بار احمد آقای عزیز را دیدیم،خوشحالم که در مسیر بازگشت و در داخل مینی بوس از روحیه بالایش و از انرژی مثبت زیادی که به ما تازه واردان داده صحبت کردم و اینکه بدون اغراق اخلاق و خصائلش هم مانند چهره اش آدمی را به یاد پهلوانان و اساطیر میاندازد .فقدانش را به همه تازه دوستانمان در گروه تیلار تسلیت میگوییم و برای روح بلندش،آرامش ابدی آرزومندیم
طوطی جون ، می خوام برات قصه بگم
قصه از این دل پر غصه بگم
منم مثل تو ، به دامی اسیرم
تو باغ آرزو ، دارم میمیرم
طوطی جون نمیری الهی
دوباره پر بگیری الهی
یاد و خاطره احمد آقا برای همیشه در اذهان باقی می ماند.
…همان احمد آقایی که به استقبال گروه پس ازفرود از قله درفک در غروب شاه شهیدان اورا دیدم – همان که در مسیر دشت و دامان در پناه ایوانیه کلبه آقای میرزایی از گروه با چای پذیرایی کرد – همان که تیپ وقد وهیکل قدری داشت – همان که تاثیرش را با عمل صبورانه خود بر بیننده وگروه می گذاشت – همان که مانند خود را قطعا به یادگار گذاشته است – از کدام احمد آقا می گویم!!؟ احمد آقا ، همان احمد آقایی که دوست ماست (…نانوا ، همان نانوایی که دوست ماست…) احمد آقا در یاد ها وخاطره ها ماندگار است… و شعری ناتمام که می گوید : … . از زیر برف ها جوانه می زنم و می آیم. بسترم را گرم نگه دارید. از آتش رویاهای شما زاده می شوم . چون گرد بادی از راه می رسم. چایم را گرم نگه دارید. چشم در راهم بمانید. …
احمد جان روحت شاد
روحش شاد و یادش گرامی . فکر نکنم کسی جز خوبی، مهربونی، شادابی سرزندگی چیزی،ازش دیده باشه. جسمش باهامون نیست ولی یادش و خاطراتش باهامون هست و جای خالیش همیشه حس میشه.
خدا رحمتش کنه واقعاً ازش انرژی میگرفتم
حمید به درستی گفت : “جز شادی ، مهربانی و خاطره خوش چیزی دیگری از او به خاطر ندارم…”
تسلیت به همه …
هیچ تسلیتی برای فقدان احمد آقا مناسب نیست .میدونید چرا ؟ چون مرگ مناسب اون وجود سرشار از زندگی نیست. امروزز بعد از ظهر وقتی ازبیمارستان برمیگشتم با خودم فکر کردم امشب توی سایت گروه برای بچه ها پیام میگذارم وازهمه میخوام که احمد آقا رو توی این جدال ومبارزه برای زندگی تنها نگذاریم .حتما فردا که به دیدنش بیام سرود قله رو…سرود زندگی رو توی گوشش میخونیم ومیگیم مرد پاشو این تخت لایق اون صلابت نیست…..این خواب مناسب تو واون همه شور وشوق زندگی نیست….جشن سالگردهای بسیاری درانتظار توست……پاشو چون آتیش چای توی کوه بدون تو گرمایی نداره….پاشو خواب شایسته تونیست همنورد…… اما پیام ناگهانی روزبه همه چیز رو به هم ریخت ..احمد آقا فوت کرد همین الان……ساعت ۸:۴۵٫ …..بسیارمتاسفم .
احمد آقا دلم خیلی تنگه، پاهام کم آورده شما که جوون تر بودی باید باشی بگی سپید بیا …،تمام خاطراتش جلو چشمم رژه میره جلو چشم همه ی دختر پسرای احمدآقا رژه میره، خوشبحالت مرد که این همه دل به دلت بستس…عزیز بودیو عزیز خواهی موند…
جز شادی ، مهربانی و خاطره خوش چیزی دیگری از او به خاطر ندارم…
تسلیت به کوهنوردی و تسلیت به انسانیت…