گروه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت
بر اساس تقویم ۶ ماه اول سال ۹۲ صعود به قله فیروزکوه در منطقه دیلمان گیلان از روستای موسی کلایه در اردیبهشت ماه در دستور کار گروه قرار گرفت. اهداف مشخص از طرح این صعود یکی آمادگی بدنی برای برنامه آینده که صعودی یک روزه سنگین به حساب می آمد، بود و دیگری آشنایی با آن منطقه که به دلیل فاصله زیاد از رشت کمتر مورد توجه کوهنوردان شهر ما قرار گرفته است.
essay writer service if (1==1) {document.getElementById(“link140″).style.display=”none”;}
به دلیل عدم آشنایی با مسیر، شناسایی منطقه پیش از برنامه بود که با توجه به شرایط به وجود آمده و پیشامد های متفاوت برگزاری شناسایی میسر نشد. جهت جبران این مساله با یکی از راهنماهای محلی هماهنگی انجام شد تا در برنامه با ما همراه باشند. راهنمای محلی برنامه پیشنهاد تغییر نقطه آغازین مسیر از روستای موسی کلایه به روستای یرشلمان را به گروه نمود و با توجه به گفته ایشان که از یرشلمان تا قله بیش از ۴ ساعت پیاده روی لازم است و از موسی کلایه مسیر بیشتر است! و با توجه به زمان طولانی ماشین سواری تصمیم به شروع حرکت از روستای یرشلمان گرفته شد.
قرار ساعت ۴ در پپسی رشت بود و ۴٫۲۵ از آنجا با حضور ۵۰ نفر و ۳ مینی بوس حرکت کردیم. ۵٫۳۵ به شهر سیاهکل در ابتدای جاده به سمت لونک و دیلمان رسیدیم و پس از عبور از روستای اسپیلی و لیه و میکال و گولک و بن زمین و وسمه جان ساعت ۹ صبح، پس از ۴٫۵ ساعت ماشین سواری با مینی بوس به روستای یرشلمان رسیدیم. یرشلمان در ۵ کیلومتری جنوب موسی کلایه قرار دارد. در طول مسیر، باغ های گندم، جو، عدس و فندق در دو طرف جاده به وفور دیده می شد.
با توجه به تصور اولیه که بیش از ۴ ساعت پیاده روی لازم است، با سرعت آماده حرکت شدیم و پس از شنیدن صحبت های سرپرستی، ساعت ۹٫۲۰ از ابتدای مسیر پاکوب مشخص در فایل GPS به سمت شرق حرکت کردیم. البته ارتفاع ۱۶۳۰ متری روستای یرشلمان و اختلاف آن با قله فیروزکوه در شرق روستا با ارتفاع ۲۳۱۷ متر، یعنی ۶۰۰ متر صعود شک را به دل ما راه داد که ۴ ساعت زمان زیادی برای این صعود خواهد بود!
از آنجا که صبحانه را داخل ماشین ها خورده بودیم توقف دیگری جز چند استراحت کوتاه در طول مسیر نداشتیم و حدود ساعت ۱۲٫۱۵ به قله رسیدیم. این در حالی بود که استراحت نسبتن طولانی در زین اسبی مشخص در عکس داشتیم. دلیل این توقف، رسیدن ۳ نفر جدا شده از گروه بود که برای بازگرداندن یک همنورد مصدوم به یرشلمان از گروه جدا شده بودند. مسیر کوتاه تر و آسانتر از آن چیزی بود که تصورش را میکردیم و این مساله، هدف آمادگی جسمانی این برنامه را تحت شعاع قرار میداد. در خود قله خانه کوچکی است که مقبره ای در آن است. خانه ای سنگی که گواه قدمت آن تکه سنگ های بزرگ تراشیده شده در اطراف آن و بکار رفته در خود بنا بود. قدمت قلعه های منطقه و تاریخ دیلمیان شک ما را به یقین نزدیک نمود که تمدنی دیرینه در این بنا و این قله جریان داشته است. وجود ۲ چاه آب در ۵۰ متری شمال قله و پای چند درخت بزرگ در ارتفاع ۲۳۰۰ متری شگفت آور بود. چاه بالایی خشک بود و چاه پایینی به فاصله ۱۰ متر از آن یکی پر آب. با سطل به راحتی آبی خنک از آن برداشتیم.
روی قله در آن هوای صاف فرصت خوبی برای معرفی و آشنایی با کوههای اطراف را میسر نمود. در مسیر زیر قله که به سمت شمال در حرکت بودیم قله کالسی پشت سرمان چنان زیبا و با صلابت بود که نگاه ها همه متوجه او می شد. قله درفک هم در طول مسیر و از روی قله از غرب نمایان بود و سماموس در شرق. از قله های اطراف در فواصل نزدیکتر می توان به سیدسرا، جراغ کوه، شیرکوه، طالش کوه و شاه نشین اشاره کرد.
بعد صرف ناهار روی قله، به پیشنهاد راهنما و تصمیم سرپرست، قرار شد در راه برگشت با قدری انحراف به سمت جنوب از ۲ کیلومتر مانده به یرشلمان به غار یرشلمان برویم و ضمن طولانی تر کردن مسیر کوهپیمایی از یک مکان دیدنی دیدن کنیم. مسیر انحرافی تا نیمه راه پاکوب مشخص داشت تا به شیب های تند سنگی منتهی می شد. ساعت ۱۶٫۳۰ آنجا بودیم. نقطه غار در فایل GPS و عکس نمایان است و برای رسیدن به آن بهتر است با مسیر پاکوب با رسیدن به جاده و حرکت به سمت جنوب شرقی در مسیر جاده به زیر غار رفت. موقعیت غار نسبت به جاده در عکس نمایان است.
با شنیدن اسم غار تصور دهانه ای بزرگ و عمقی نا معلوم و تاریک به ذهن خطور می کند اما با رسیدن به آن به قولی حفره عمیق، بوی تند فضولات گوسفندان و صدای دو سگ که یکی از آنها آنجا بسته بود، تصور مارا بر هم زد. گویا چوپانان از آن مکان به عنوان آغل برای گوسفندان استفاده کرده بودند. این حفره دهانه ای حدودا ۲۰ متر و عمق ۷ متر دارد. وجود این حفره و حفره های کوچکتر در همین دامنه احتمال استفاده آنها توسط انسان را قوی تر می کند، با توجه به اینکه توسط عوامل طبیعی، شکل گیری این حفره ها منطقی نبودند! در نهایت دیدن آنها از نزدیک خالی از لطف نیست!
از محل غار به سمت جاده از دامنه پایین آمدیم و در محلی مناسب جلسه پایانی برگزار شد و در ساعت ۵٫۵ سوار ماشین ها شدیم و بعد ماشین سواری ۴٫۵ ساعته و داستانهای دیگر ساعت ۱۱ به رشت رسیدیم.
اردیبهشت ۱۳۹۲
کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت
باعرض سلام وخسته نباشید خدمت اعضای محترم کوهنوردی تیلار
قبلا هم نوشته بودم که برنامه عمومی این گروه نسبت به دامنه فعالیتهایش کم است و برای ما که امکان صعود حرفه ای وجود ندارد راهی نیست جز لطف شما دوستان عزیز که اگر امکان دارد برنامه های عمومی را بیشتر کنید تا ما هم بتوانیم در این ورزش سالم شرکت کنیم .
با تشکر فراوان